Het Lot van CDA Principes in Ruttens Coalitie

.

HET LOT VAN CDA-PRINCIPES IN RUTTENS COALITIE.

Arie Oostlander,

voorheen directeur van het WI voor het CDA.

03-12-2010. 

CDA-fractieleider van Haersma Buma, heeft erop gewezen dat, anders dan in het kabinet Balkenende IV, in het huidige kabinet gemakkelijk compromissen kunnen worden gesloten. De sfeer tussen CDA en PvdA is inderdaad doorgaans minder aangenaam en overschaduwt vaak de inhoud van de politiek. Maar sfeer is niet alles. Compromissen over de mate van bezuinigen mogen dan momenteel gemakkelijker te bereiken zijn, voor die op meer sociaal-cultureel gebied is dat niet zo. 

Een treffend voorbeeld is het Ontwikkelingsbeleid. De drie hoofdstromingen christen-democratie, liberalisme en sociaal-democratie hebben daarmee hun eigen binding. De christen-democraten zien dat als het veld bij uitstek waar het gaat om naastenliefde. Humanitaire organisaties, steeds meer samen met maatschappelijk verantwoorde ondernemers, universiteiten en denktanks van allerlei aard, betekenen veel voor de opbouw van een stabiele, zelfbewuste, beter georganiseerde maatschappij ginds. Dit werk wordt in Nederland door een paar miljoen gevers gesteund. Het momenteel toonaangevend deel van de liberalen ‘rechtvaardigt’ ontwikkelingsbeleid door het dienstbaar te zien aan het Nederlandse eigenbelang. Humanitaire inzet geldt al gauw als verdacht.

Het rijk draagt hiernaast bij aan grote financiėle, op hulp aan regeringen gerichte, internationale instellingen, IMF, Wereldbank, VN-organisaties. Die steun heeft een sterk politiek karakter.

Bij de coalitieonderhandeling heeft het CDA bedongen dat wij onze huidige financiėle problemen niet zullen afschuiven op de armsten in deze wereld. De 0.8% van het BNP voor ontwikkelingsbeleid zou dus overeind blijven, eventueel minus 0.1% voor milieuproblemen. Gezien de daling van ons BNP betekent dit een evenredige bezuiniging. Maar de bezuinigingen gaan inmiddels verder. Het worden verschuivingen die ten koste gaan van de humanitaire ontwikkelingsorganisaties en hun bondgenoten, het type beleid dat de voorliefde van de christen-democraten heeft. Het motief van het Nederlandse eigenbelang krijgt daarentegen bij de huidige coalitie heel veel aandacht. De daardoor gemotiveerde verschuiving van middelen dreigt uit telopen op een uitdrukkelijke keuze tegen de CDA invalshoek en voor die van de VVD (en de PVV).

 

Het regeringsstandpunt ten opzichte van de Europese Unie is een ander frappant voorbeeld van afwezigheid van CDA-inbreng. De bizarre tegenstem tegen de Europese begroting is een zelden gezien staaltje van afbraakpolitiek. De EU is in hoge mate het product van christen-democratische verzoeningspolitiek en nog steeds een voorbeeld van constructief werken aan de internationale rechtsorde. Het coalitieakkoord gaat nogal gemakkelijk voorbij aan internationale verdragen en in de EU overeengekomen regels die mogelijk een obstakel zijn tegen de verdere verscherping van het asiel en migratie beleid. Machtsmotieven duwen het algemeen geldend recht weg.

 

CDA-fractieleider van Haersma Buma heeft terecht opgemerkt dat het bij samenwerking niet alleen om centenkwesties, sociaal-economische punten gaat. Het gaat vooral ook om in wat voor maatschappij wij willen leven, om waarden, om de manier waarop je bezuinigt.

Het politiek leiderschap van van Haersma Buma zal een keer moeten brengen in het kabinetsbeleid dat momenteel nogal schokkend is voor allen die de christen-democratische waarden een warm hart toedragen.

  

Friesch Dagblad  06-12-2010